حَجَّ هِشَامُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ
فَلَمْ يَقْدِرْ عَلَى الِاسْتِلَامِ مِنَ الزِّحَامِ
فَنُصِبَ لَهُ مِنْبَرٌ
فَجَلَسَ عَلَيْهِ
وَ أَطَافَ بِهِ أَهْلُ الشَّامِ
فَبَيْنَمَا هُوَ كَذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع
وَ عَلَيْهِ إِزَارٌ وَ رِدَاءٌ
مِنْ أَحْسَنِ النَّاسِ وَجْهاً
وَ أَطْيَبِهِمْ رَائِحَةً
بَيْنَ عَيْنَيْهِ سَجَّادَةٌ
كَأَنَّهَا رُكْبَةُ عَنْزٍ
فَجَعَلَ يَطُوفُ
فَإِذَا بَلَغَ إِلَى مَوْضِعِ الْحَجَرِ
تَنَحَّى النَّاسُ
حَتَّى يَسْتَلِمَهُ
هَيْبَةً لَهُ
فَقَالَ شَامِيٌّ :
مَنْ هَذَا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ؟
فَقَالَ :
لَا أَعْرِفُهُ
لِئَلَّا يَرْغَبَ فِيهِ أَهْلُ الشَّامِ
فَقَالَ الْفَرَزْدَقُ وَ كَانَ حَاضِراً
لَكِنِّي أَنَا أَعْرِفُهُ
فَقَالَ الشَّامِيُّ :
مَنْ هُوَ يَا أَبَا فِرَاسٍ ؟
فَأَنْشَأَ قَصِيدَةً
ذَكَرَ بَعْضَهَا
فِي الْأَغَانِي
وَ الْحِلْيَةِ
وَ الْحَمَاسَةِ
وَ الْقَصِيدَةُ بِتَمَامِهَا هَذِهِ :
هشام بن عبدالملک در طواف کعبه بود
هر چند خواست که حجرالأسود را إستلام کند
به واسطۀ ازدحام طائفان میسر نشد
به جانبی نشست
و مردم را نظاره میکرد
ناگاه حضرت امام زین العابدین علی بن الحسین بن علی سلام الله علیهم حاضر شد
و به طواف خانه اشتغال نمود
چون به حجرالأسود رسید
همۀ مردمان به یک جانب شدند تا تقبیل حجرالأسود کرد
یکی از اعیان شام که همراه هشام بود پرسید که:
این چه کس است؟
هشام گفت:
نمیشناسم
از ترس آنکه مبادا اهل شام به وی رغبت نمایند
فرزدق شاعر آنجا حاضر بود گفت:
من میشناسمش
و در جواب سائل قصیده ای انشاء کرد
در تعریف و مدح امام زین العابدین سلام الله علیه
يَا سائِلِي أينَ حَلَّ الجُودُ وَ الكَرَمُ ؟
عِندِي بَيَانٌ إذَا طُلّابُهُ قَدِموا
ای که از من پرسیدی
سخاوتمندی و جوانمردی
در کجا فرودآمده و منزل گزیده است؟
چون جویندگانِ این پرسش به سویم رو کنند
پاسخِ آن پرسش را نزد من می یابند.
ادامه مطلب ...
آمار
وب سایت: